به گزارش خبرنگار اقتصادي خبرگزاري فارس، مارك اسمولدرز اقتصاددان و

كارشناس ارشد مقر سازمان فائو در كارگاه آموزش امنيت غذايي افزود:

يك ميليارد نفر در سطح جهان وجود دارند كه روزانه كمتر از يك دلار و دو

ميليارد نفر با درآمد كمتر از دو دلار در روز زندگي مي‌كنند و به غذاي

كافي دسترسي ندارند.اقتصاددان برجسته مقيم سازمان خوار و بار ملل

متحد( فائو) افزود: در حالي كه در برخي كشورها 35 تا 45 درصد جمعيت

در وضع ناامني غذايي قرار دارند، اين رقم در ايران كمتر از 5 درصد

مي‌باشد ، بنابراين در ايران ناامني غذايي وجود ندارد.اسمولدرز گفت:

ايران در مقايسه با كشورهاي ديگر خاور نزديك موقعيت مناسبي از نظر

امنيت غذايي دارد و سياستهاي دولت در راستاي رسيدن به خودكفايي

در توليد كشاورزي در امنيت غذايي موثر بوده است.وي گفت: امنيت

غذايي شاخصهاي مختلفي دارد از جمله اين كه شاخص دسترسي به

غذاي كافي و دسترسي به غذاي كيفي مي‌باشد.اين كارشناس ارشد

فائو گفت: تنها توليد غذا از نظر فيزيكي مهم نيست، كيفيت غذا و قدرت

خريد مردم در دسترسي به غدا هم مهم است.وي گفت: ايران علاوه بر

توليد غدا بر كيفيت غذا از نظر بهداشت و هضم غذا اهميت مي‌دهد و

ثبات در توليد غذا هم مهم است كه ايران به آن مرحله رسيده

است.كارشناس ارشد فائو گفت: 5/2 تا 7/2 درصد مردم ايران در

گرسنگي به سر مي‌برند و آمار فقر در ايران 9 تا 10 درصد

مي‌باشد.اسمولدرز گفت: نخستين گام در نقشه جامع گرسنگي

FIVIMS

‌

، شناسايي افراد گرسنه است، مرحله بعدي اجراي سياستهايي براي

رفع محروميت از نظر غذايي و دسترسي به غذا است.وي گفت:

سرمايه‌گذاري در زيرساختها و رعايت مسايل بهداشتي در توليد

محصولات كشاورزي در رفع گرسنگي مهم است.كارشناس ارشد فائو در پ

اسخ به سوال خبرنگار فارس كه آيا پرداخت يارانه يا سياست كنترل

جمعيت در رفع گرسنگي مهم است، گفت: سياست پرداخت

يارانه،‌اقشار آسيب‌پذر و كنترل جمعيت دو مسير جداگانه هستند و گرچه

پرداخت يارانه در كوتاه مدت موثر است، ولي در بلند مدت كارايي ندارد ،

راه حل اصلي اين است كه مردم فقير در توليد غذا مشاركت داده

شوند.وي يكي از مشكلات كشاورزي ايران را خرد شدن اراضي

كشاورزي داشت و گفت: عدم توزيع مناسب منابع و عوامل توليد

كشاورزي از عوامل ناامني غذايي در ايران است.